Strawberry Fields

Georgetown hebben we inmiddels achter ons gelaten. Maar ook Cameron Highlands en Kuala Selangor hebben we gehad,dus dit bericht schrijf ik in de Dutch Heritage stad van Maleisie, Melaca!

Eerst maar een terugblik.
De Cameron Highlands hebben we een paar dagen geleden bezocht. Na aankomst hebben we zelf een - volgens de Lonely Planet - makkelijke trail gewandeld in het bos. Maar met wat gestruikel hier en daar, en een boom die de weg blokkeerde bleek het helemaal geen gemakkelijke trail te zijn! En de bus die ons zou oppikken na de trail bleek niet te rijden. So much voor het goede OV hier! Uiteindelijk bood een dame uit het dorp aan om ons mee te nemen naar Tanah Rata. Heel fijn! Volgende dag:tour geboekt naar de thee plantages en het hoogste punt. Een zeer grappige en leuke indiase gids die ons vanalles heeft uitgelegd over het bos en de theeplantages. Superleuk! Ook nog een butterfly farm bezocht en daar heb ik zelfs de Rhinoceros Beetle vastgehad. Zoek die vriendelijke beetle maar even op op google :-)
De schorpioenen heb ik maar gelaten voor wat het is haha. Iemand anders mocht de held uithangen daarvoor. Het middagprogramma was een beetje gekunsteld, we hebben een Orang Asli hut bezocht en er was ook een vent die dan een dansje deed enzo.Erg gemaakt en vooral veel poppenkast. Hans werd zelfs gedwongen om mee te dansen met Hadi, de Orang Asli.

De volgende dag vertrokken in de richting van KL met eindbestemming onbekend. Dat lieten we maar even af hangen van hoe laat we in KL zouden zijn. Het plan was om Shah Alam (de blauwe moskee) te bezichtigen en dan door te reizen naar Kuala Selangor, waar we vuurvliegjes zouden kijken. KL busstation is werkelijk een ramp, overal bussen,geen dienstregeling en allemaal private busmaatschappijen. Daar iets vinden is dus lastig :-) Al die lui aan de loketjes wisten ons te vertellen dat als we naar Kuala Selangor wilden, we maar gewoon een bus moesten aanhouden en vragen of we mee konden. Lekker dan! Ik had de hoop al bijna opgegeven,tot we een rammelbus zagen staan met Selangor erop. Die moesten we niet hebben, maar de Indier op de bus wist wel te melden datde 141 er zo aan kwam.
Wij dus wachten en ja hoor.... daar was ie!
De busrit was een rit om te onthouden. Bushaltes zijn er niet, iedereen kan gewoon de bus aanhouden en in- en uitstappen. Zo duurde de reis dus geen uur, maar 2 uur en een kwartier.
Zo gaar als 2 konijntjes weer uit de bus en ons door Fuad de taxi chauffeur - die buitengewoon geinteresseerd was in Jan Peter Balkenende - naar het Firefly Resort laten brengen. Fuad wist ons overigens wel te vertellen dat het Maleisische voetbalelftal hopgeloos is, en dat ze daarom liever naar goed (engels) voetbal kijken. In Kuala Selangor een prachtig chaletje van een zeer chagrijnige indische dame gehuurd en 's avonds de Fireflies bekeken. Een spectaculair gezicht zo op het water met werkelijk duizenden fireflies. De prijs voor mooiste kerstboom gaat zeker naar de vuurvliegjes, haha.

Maar in het fireflyresort is ehh, weinig te doen, dus vanochtend wilde we opnieuw de bus pakken naar KL.Wachtend op de taxi kwamen er twee dametjes aan, de eigenaressen van de souvenirshop op het firefly resort,en die gingen naar KL. Ze boden aan om ons af te zetten of het inmiddels beruchte busstation en met de luxe bak die er voor ons stond was het onmogelijk om nee te zeggen. Een van de zusjes had tijdens haar huwelijksreis ook Nederland aangedaan en begreep maar niet hoe we kunnen overleven in de kou.Toen we vertelden dat het nu sneeuwt en vriest, vielen ze bijna van verbazing om. Wij vielen bijna van verbazing om toen ze uitlegden waarom ze in de auto of op de scooter hun jas andersom aan hebben: om NIET bruin te worden. Hoe witter de huid, hoe beter... hmm...
Na een zeer gezellige rit hebben we afscheid genomen en de bus naar Melaca opgezocht.

En daar zit ik nu. Het is hier zo mogelijk NOG warmer en dit ziet er uit als een leuke plek voor de komende dagen. Veel cultuur en historie en genoeg cafeetjes waar we 's avonds of overdag even lekker kunnen zitten en niet in de zon hoeven. We houden het hier nog wel even uit tot we naar onze volgende bestemming gaan ;-)