Isthu-tee!

De protesterende, jengelende peuter die het, als je net wil gaan slapen in het vliegtuig (en toch al bijna onmogelijk).... Iedereen heeft het vast wel eens mee gemaakt. Wij ook, maar niet op deze vlucht. De voorbereidende woorden van opa hebben vast geholpen, want evi zei woeshj en deed ook woeshj; binnen no-time lag ze heerlijk te slapen.
Dat kan niet gezegd worden van de buurvrouw die in de stoel naast mij zat. Al lichtelijk aangeschoten en jolig zetelde (plofte) ze zich als een  soort nijlpaardje naast me. "Do you have a sick bag?" Vroeg ze 3 tellen  na take-off. ..
Ik had me erg verheugd op de lamscurry,  maar de begeleidende braak-geluiden maakten het eetfestijn toch iets minder aangenaam.
Wel fijn dat ze, na dat ze gedeeltelijk ontkaterd was, opmerkte dat evi zo lief was geweest de hele vlucht, want normaal janken ze zoveel...

In dubai  even  de benen strekken en gauw verder naar zonnig Colombo. Ook hier een vlucht uit het boekje met een slapende evi. Ideale tussenstop op een hyper modern vliegveld, wat niet gezegd kan worden van bandaranaike airport. ... Hallo jaren 80!
Maar vooral: Hallo zon,  palmbomen en warmte!
Taxichauffeur Kris bracht ons, met alvast wat lokale info (20 soorten bananen, 3 kleuren kokosnoot, verschillende soorten license plates...) ,  naar het hotel. Kris en de douane op het vliegveld waren al bijzonder gecharmeerd van evi. Handjes, high fives, aai onder de kin of op de bol; evi is een attractie en vindt de aandacht geweldig. De eigenaar van de beachlodge hier is haar nieuwe beste vriend (want die brengt haar graag 3 baby banaantjes en kijkt dan toe hoe ze het met veel plezier opeet, tot zijn grote genoegen) en ook de rest va  de staff komen graag even met de blonde peuter spelen. En nu we haar het relatief makkelijke Singhalese woord voor dankjewel hebben geleerd (klinkt als: isthu-tee) is iedereen helemaal verkocht. Reizen  met een peuter heeft hier een groot voordeel: je aaibaarheidsfactor wordt heel hoog :-)

En hier zit ik dan. Terwijl ik dit schrijf kijk ik naar een mooie blauwe zee en een goudgeel strand. Het waait een beetje en op het water zie ik allemaal kleine vissersbootjes die mijn visje voor vanavond vangen. Als ik wil, kan ik lekker een sri lankaanse snack erbij bestellen, en die wordt dan zo naast me geserveerd, zonder ook maar op te hoeven staan. Net een klein wandelingetje gemaakt met de buggy en dat ging prima. Met een lekkere tussenstop in 1 van de vele restaurantjes hier waar we hebben zit ten genieten van een curry & rice. En evi ook, net als van de fruit juice die ze met veel plezier met een rietje naar binnen slurpt. Om dan heel hard te lachen en even te checken of ook de meneer achter de bar het allemaal wel goed heeft gezien. De warmte is wel heftig, maar de kamer met airco biedt uitkomst en hé; het is wel vakantie hè?  Vanmiddag hijsen wel evi in haar surfsuit en gaan werken met haar bij het water spelen.

En morgen reizen we door, naar het binnenland, naar Sigiriya