Valkenburg aan de Indische Oceaan
Blijf op de hoogte en volg Fleur
31 Maart 2015 | Sri Lanka, Unawatuna
In de trein viel het gelukkig mee, al gauw hadden we ons zelf midden tussen een sri lankaanse familie geparkeerd, waarbij de oma al snel pogingen deed om evi gezellig naast haar op de bank te krijgen. Die had daar niet zo'n trek in en was meer geïnteresseerd in het horloge en de pet van het sri lankaanse jongetje tegenover haar. Op de heenweg had papa foto's gemaakt en zat mama met evi op schoot, nu was het omgekeerd en vanwege de drukte bij het volgende station heb ik me de rest van de reis opgehouden in de tussenruimte. Die precies is zoals verwacht in Sri lanka: alle deuren open en je kunt gewoon in de deuropening gaan zitten. Best spectaculair als er ineens een metersdiep dal aan je voeten voorbij trekt. Dan hou je toch maar wel even de stang om in te stappen vast.
Kortom: het was dus genieten. En einde rit werden we nog even getrakteerd op een goede regenbui.
Ella is een soort Valkenburg, maar dan met sri lankaanse restaurants. Die dan overigens weer voornamelijk pizza, pasta en frites serveren, maargoed. In Ella hebben we Chili café al snel als favoriete stek bestempeld, en heeft Evi in haar eentje anderhalve bananenlassi naar binnen geslurpt. Gevolg: vanochtend was Apie nogal vochtig, evenals de slaapzak en het matje... en een extreem volle luier.
Vanochtend hebben we afscheid genomen van Kumar, Evi ' s nieuwe vriend in Ella vanwege de bananen, roti, en fruit juice die ze toegestopt kreeg. En van Snowy, de 1 maand oude puppy van de eigenaar. Hans was overigens wat minder gecharmeerd van onze kuitenbijter. In de taxi maar weer voor, zo zei de chauffeur, een 6 uur durende rit naar Unawatuna, vlakbij Galle. 6 uur bleek echter 4,5 uur te zijn, een flinke meevaller, want vannacht hadden we allemaal niet zo'n beste nacht. Evi vanwege de bananenlassi en wij vanwege een aanhoudend hondenblafconcert verderop in het dorp. Dan is zo'n taxirit na een uur eigenlijk al heel vervelend. Anderhalf uur eerder aankomen was dus een zegen.
En helemaal als je het hotel ziet. We zitten in een oud Nederlands koloniaal huis, compleet met VOC markeringen aan wand en op de vloer. Erg mooi. Evenals de kamer, de tuin, de beide zwembaden... maar waar evi het meest van onder de indruk is, is de witte eend in het kooitje. Kwak heeft al meerdere bezoekjes van onze bezorgde eendenmoeder gehad. Unawatuna is overigens nog meer Valkenburg, maar dan aan zee. Veel surfers, ultrahippe sri lankanen met knotjes, tattoos en armbandjes. En wij, met buggy. Ook een cool accessoire en gaat handiger mee in een tuk tuk dan een surfplank.
Kortom: hier gaan we ons weer uitstekend vermaken. Morgen een wandeling door Galle, en we beraden ons nog over de aanschaf van een mooi schilderij dat we hier hebben gezien.
-
31 Maart 2015 - 18:44
Oma&Opa:
Prachtig z'n treinreis is het niet?
Veel plezier in Unawatuna.
Groetjes Feli en Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley